آشنایی با ۱۰ عکاس برتر فشن

عکاسی فشن در صد سال گذشته دچار تغییر و تحولات بسیاری شده و همواره در تلاش بوده تا خود را به عنوان فرمی از هنر به همگان ثابت کند. عکاسی فشن در دوران متفاوت، سبک وسیاق مخصوص به خود را داشته که مدیون عکاسان هر دوره است؛ از هلموت نیوتون گرفته تا دیوید لاچَپل. در این مقاله نگاهی می‌اندازیم به مطرح‌ترین عکاسان فشن در دنیای مد؛ با مجله مد برندکده همراه باشید.

ادوارد استایکن (Edward Steichen)

بدون شک ادوارد استایکن بنیان‌گذار عکاسی فشن مدرن است. عکس‌هایی که او در دهه‌ی دوم قرن 20 از پیراهن‌های پاول پواره (Paul Poiret)، طراح لباس مشهور، گرفته بود، از اولین تجربه‌های معرفی فشن در قالب هنرهای زیبا به شمار می‌روند. استایکن بیشتر تمرکزش بر روی مدل‌ها بود و عکس‌هایش قالب پرتره داشتند، اما ویژگی کارهایش در نورپردازی خارق‌العاده‌ای بود که انجام می‌داد و باعث می‌شد عکس‌هایش خاص شوند. در دهه‌ی 20 و 30 میلادی، استایکن سبک ویژه‎‌ی بصری خود را به دست آورد و با تلفیق تصویرگری کلاسیک رنسانس با کوبیسم و فوتوریسم، آثاری جدید و هیجان‌انگیز خلق کرد.

هلموت نیوتون (Helmut Newton)

هلموت نیوتون به عنوان یکی از اسطوره‌های دنیای عکاسی فشن شناخته می‌شود و از دهه‌ی 50 میلادی با برترین مجلات مد و برندها همکاری کرده است. عکس‌های سیاه و سفیدِ تحریک‌آمیز او به چشم همه‌ی دوستداران فشن آشناست و کسی در صنعت مد نیست که نام هلموت به گوشش نخورده باشد. هلموت که در طول زندگی کاری خود جوایز بسیاری دریافت کرده است، اصولا با عکس “Le Smoking” که برای کت و شلوار زنانه‌ی معروف ایو سن لورن گرفته، شناخته می‌شود.

اروینگ پن (Irving Penn)

یکی از تاثیرگذارترین عکاسان قرن 20ام، اروینگ پنِ آمریکایی است. در کنار عکاسی فشن و پرتره، اروینگ با عکاسی‌های طبیعت بی‌جان و اشیا شناخته می‌شود. در سال 1943، او اولین کاور طبیعت بی‌جان را برای مجله‌ی ووگ عکاسی کرد. اروینگ در دانشگاه هنر فیلادلفیا، نقاشی و هنرهای صنعتی خوانده که این پیش زمینه‌ی هنری را می‌توان به وضوح در عکس‌هایش مشاهده کرد. اروینگ که ازعکاسان محبوب ووگ و ایسی میاکه (Issey Miyake) محسوب می‌شود، در آثارش از عناصری مانند حجم، فرم، سادگی و شفافیت به وفور استفاده می‌کند.

دیوید بیلی (David Bailey)

دوید بیلی از عکاسانی بود که تصویر دهه‌ی 60 بریتانیا را به خوبی به تصویر می‌کشیدند. آثار بیلی با وجود سادگی و صراحت، مخاطب را به فکر فرو می‌برد. دیوید بیلی در سال 1960 قراردادی با ووگ بریتانیا بست و ستارگانی همچون بیتلز، میک جگر و اندی وارهول را در قاب خود ثبت کرد. فیلم آگراندیسمان ساخته‌ی آنتونیونی، فیلمساز مشهور ایتالیایی، از دیوید بیلی الهام گرفته و مرجعی جالب برای آشنایی با عکاسی دیوید بیلی است.

ریچارد اوِدون (Richard Avedon)

مفهوم حرکت را شاید بتوان مبنای عکاسی ریچارد اودون دانست که این موضوع تحولات وسیعی در به تصویر کشیدن لباس ایجاد کرد. اودون اولین عکاسی بود که فضای بیرون را به استودیو ترجیح می‌داد و این مساله باعث شده بود عکس‌های او پر از احساسات طبیعی و کمتر کارگردانی شده باشند.  جالب است بدانید فیلم “Funny Face” با بازی آدری هپبورن، برداشتی از زندگی ریچارد اودون است. این عکاس آمریکایی در زمان خودش، تبلیغات و کمپین‌های بسیاری را برای برندهای فشن همچون ورساچه و دیور عکاسی کرد که تا به امروز سرمشقی برای همه‌ی عکاسان مد هستند. او همچنین برای دوویما یکی از مدل های تاثیرگذار بر نسل جوان، نیز عکاسی انجام داده است.

استیون مایسل (Steven Meisel)

شاید جالب باشد که بدانید، استیون مایسل از سال 1988 تا 2016 که سردبیر ووگ ایتالیا، فرانکا سوتزانی (Franca Sozzani)، درگذشت، تک تک کاورهای این مجله را عکاسی کرده است. از مایسل به خاطر کارهای پرحاشیه و تحریک‌آمیزش یاد می‌شود، کارهایی همچون ادیتوریال او در سال 2017 برای ووگ ایتالیا که مدل‌ها را در مرکز روان درمانی نشان می‌داد. این عکاس آمریکایی رابطه‌ی نزدیکی با بسیاری از ستارگان دهه‌ی 80 میلادی داشت وعکاسی کاور آلبوم “Like a Virgin” مدونا را در کارنامه‌ی کاری خود ثبت کرده است.

پیتر لیندبرگ (Peter Lindbergh)

از پیتر لیندبرگ به عنوان اولین عکاس فشنی که با عکس‌هایش داستان سرایی می‌کرد، یاد می‌شود. او که اولین کاور آنا وینتور برای ووگ را عکاسی کرد ، از طرف منتقدین به خاطر عکس‌ها، فیلم‌ها و مستندهایش مورد تحسین قرار گرفته است. لیندبرگ در ابتدای کارش نحوه‌ی به تصویر کشیدن مدل‌ها را تغییر داد و یکی از اشخاص اصلی در شروع جریان "سوپرمدل‌ها" بود. با سبکی که بیشتر شبیه به عکاسی مستند بود، او سوپرمدل‌هایی همچون نائومی کمبل و لیندا اونجلیستا را در قاب خود قرار داد و توجه خود را بر روی زیبایی طبیعی آن‌ها گذاشت. امروزه، عکس‌های سیاه و سفید صمیمی و صادقانه‌ی لیندبرگ به عنوان برخی از بهترین عکس‌های معاصر شناخته می‌شوند.

ماریو تستینو (Mario Testino)

ماریو تستینو که اصالتا اهل پرو است، با عکاسی از پرنسس دایانا برای کاور مجله‌ی ونیتی فر (Vanity Fair) به شهرت رسید.  تستینو اغلب از سلبریتی‌ها در لباس‌ها و آرایش پر زرق و برقشان عکاسی می‌کند و عکس‌هایی جذاب و تندوتیز خلق می‌کند. تستینو علاقه‌ی زیادی به مفهوم تجاری/فرهنگی در عکس‌هایش دارد و تا به الان با برندهایی همچون بربری و گوچی همکاری کرده است.

تیم واکر (Tim Walker)

تیم واکر که عکس‌هایش اکثرا در مجلات مد منتشر می‌شوند، علاقه‌ی بسیاری به ایجاد فضایی رویایی و فانتزی در قاب دوربینش داد. او که به عنوان یکی از برترین عکاسان معاصر فشن شناخته می‌شود، عکس‌هایی می‌گیرد که انگار از داستان‌های افسانه‌ای الهام گرفته‌اند. داستان سرایی، مهم‌ترین هدف این عکاس انگلیسی در عکاسی است و اگر به آثار او نگاهی بیاندازیم، وارد دنیایی می‌شویم که او با هر عکس خلق می‌کند. اگر به دنبال دنیایی محسور کننده و جادویی هستید، آثار تیم واکر را دنبال کنید.

دیوید لاچپل (David LaChapelle)

لاچپل در 17 سالگی با اندی وارهول آشنا شد و از آنجا وارد دنیای عکاسی فشن شد. این عکاس آمریکایی که برخی او را "فلینی" عکاسی می‌نامند، تلفیق تصاویر مفهومی و پر از رنگ را امضای کار خود کرده است. آثار لاچپل از سورئالیسم، کیچ (Kitsch) و پاپ آرت الهام می‌گیرند. لحنی طنز و تحریک آمیز دارند و همچنین در بسیاری از آثارش به تاریخ هنر و فرم بدن دردوره‌ی رنسانس اشاره می‌کند. در میان ستارگانی که جلوی لنز او قرار گرفته‌اند،‌ می‌توان از آنجلینا جولی و لیدی گاگا یاد کرد.