نگاهی به فشن دهه 90 میلادی (بخش سوم - اِلِمان‌های فشن زنان)

با توجه به ترکیب سبک‌های متفاوت از سوی طراحان، مد زنان در دهه 90 میلادی بسیار متنوع بود. اغلب استایل‌ های مهم دهه 90  الهام گرفته از دهه 70 بود و این مساله باعث بالا و پایین رفتن قد لباس‌ها در طول دهه شد. همچنین جنسیت‌گرایی از طریق نشان دادن "لباس زیر به عنوان لباس بیرونی" و استفاده گسترده از مواد Transparentمورد تاکید قرار می‌گرفت. در حالی‌که در این دهه از رنگ های متنوع استفاده‌ی وسیعی می‌شد، به کار بردن رنگ‌های سیاه و خنثی، اغلب تصویری از یونیفرم ایجاد می‌کرد.

در فشن دهه 90 میلادی، شاهد لباس‌هایی با برش‌های باریک هستیم که بر باریکی و کوچکی کمر تاکید داشت. دامن‌ها در سال‌های اولیه اغلب بلند و باریک بودند، به طوری‌که بعضی از آن‌ها حتی به مچ پا می‌رسیدند.

علاوه بر دامن، ژاکت‌ها کم کم بلند شدند و گاهی این بلندی ژاکت‌ها، تاثیر دهه 70 از استایل ادواردین را به ذهن، متبادر می کرد. بسیاری از طراحان، کت‌های راه‌‌راهی را با ترکیب پیراهن‌های ابریشمی طراحی کردند که به وضوح به شلوارهای YSL ارجاع داشت. در این دهه، کت وشلوار و دامن به سبک کلاسیک شانل در میان زنان محبوب شد، اما با به کارگیری رنگ‌های روشن، طراحان سعی داشتند آن ها را به روز کنند. سلیقه جوانان ست کردن جلیقه کلاسیک – مانند استایل بلیزر و یا کاردیگان – با دامن بسیار کوتاه بود. دامن‌ها اغلب خط کمر پایینی داشتند و بر روی باسن سوار بودند. دامن‌های کوتاه با برش صاف و بدون چین هم موجود بودند؛ اما اکثر دختران جوان دامن‌های کوتاه و چسبان را ترجیح می‌دادند. دامن‌های برش خورده اغلب به صورت کرپ و با سایر پارچه‌های نازک تا ارتفاع زانو پوشیده می‌شدند.  چنین دامن‌هایی گاهی با تاپ‌های راه راه و کمربندهای نازک ست می‌شدند. تی شرت، ژاکت های تنگ و تاپ های گره زده شده، معمولا کوتاه بودند و لباس زیر یا پوست بدن را به نمایش می‌گذاشتند.

از جزئیاتی که بین جوان ها خیلی رایج بود، می توان از سرآستین های بلند و دستمال گردن نام برد؛ همچنین کت و دامن های گربه ای هم بسیار مورد توجه بود، مخصوصا شب ها در میهمانی و جشن.

ورود فشن به ورزش

لباس های غیررسمی و لباس‌های ورزشی تحت تاثیر عوامل مختلفی بودند. در تقابل با شلوارهای باریک و تنگ که بر فضای مد حاکم بود، برخی از زنان، شلوارهای جین گشاد را به تقلید از خوانندگان رپ می پوشیدند.

 همچنین علاقه مندان به موسیقی سبک رِیو، شلوارهایی با دم پاهای خیلی پهن را انتخاب می‌کردند. در سال‌های میانی دهه، فعالیت‌های ورزشی در رسانه‌ها خبرساز شد و به همین دلیل تاثیر زیادی بر فشن گذاشت و فشن هم خود را وارد ورزش کرد؛ در این میان می‌توان از X Games نام برد که از تاثیرگذارترین پدیده ها در زمینه فشن و ورزش بود.

در ابتدای دهه، توجه به لباس‌های بیرونی، مانند کت‌های بزرگ پشمی با دو طرف دکمه (Double-Breasted) بیشتر شد. در اواسط دهه، لباس های بیرونی اغلب از باریک بودنشان و همچنین کت‌های پشمی که تا قسمت بالای زانو را می‌پوشاند، قابل تشخیص بودند. کت‌های با برش کوتاه و رنگ بژ و همینطور بسیاری از پارچه‌ها و الگوهای دیگر از جمله پوپلین و رنگ روشن محبوب بودند.

رایج شدن استفاده از خز در پوشاک و آغاز اعتراضات فعالان حقوق حیوانات

از مهم ترین رویدادهای دهه 90 میلادی، اعتراضات فعالان حقوق حیوانات بود که با وجود آن، استفاده از خز بسیار رایج شد و کت‌های خزدار توسط افراد مشهور و مردم مورد استفاده قرار می‌گرفت. این کت‌های خزدار با یقه‌های شالی پهن و دکمه‌های خز، از دهه‌های 20 و ۳۰ رایج شد و تا اواخر قرن همچنان فریبندگی‌اش به چشم می‌آمد. زمانی نگرانی فعالان حقوق حیوانات بیشتر شد که پشم طبیعی گوسفندان قهوه‌ای محبوبیت یافت و طراحان نگاه ویژه‌ای به چرم و پوست مار در طراحی شلوارهایشان انداختند. یکی دیگر از محبوب ترین المان های این دهه، چاپ پوست پلنگ بر روی لباس زنان بود که تا امروز نیز محبوبیت خود را حفظ کرده است.

مطالعه کنید: هنر و فشن در دهه 90 میلادی

لباس شب، بخش افراطی فشن دهه 90 میلادی

لباس شب و مناسبتی، قطب مهم دهه ۹۰ به شمار می‌رود که بخش افراطی صنعت فشن را به نمایش گذاشت. توجه به این لباس‌ها در طی این سال‌ها افزایش یافت و در همین راستا، لباس‌های بانداژ مانند ورساچه، افراد همیشه حاضر در جشن و میهمانی را شدیدا تحت تاثیر قرار داد تا آن تاپ‌های شبه‌سوتین، که اغلب با دامن‌های بلند ست می شدند، از صحنه خارج شوند.

 لاکروکس، طراح فرانسوی تی شرت‌هایی ابریشمی و توری که با پولک‌های طلایی تزئین شده را به عنوان لباس شب پیشنهاد داد. استایل دیگری که برای لباس شب در نظرگرفته شده بود، ظاهر لاغر و باریک دهه 30 را به یاد می‌آورد؛ به طوری‌که طرح‌های جان گالیانوی انگلیسی در ابعاد گسترده‌ای تقلید و در کنار آن، لباس‌های توری متالیک کلوین کلاین که محبوبیت زیادی نیز داشت، توسط طراحان و تولیدکننده‌ها کپی شد.

اگرچه در طول روز، ساتن به طور فزاینده‌ای مورد استفاده قرار می‌گرفت و علاوه بر زنان، دختران جوان هم تمایل به پوشیدن آن ها داشتند؛ آرام آرام کرپ مصنوعی مات، متداول شد و پیراهن مات در لباس های شبانه به کار رفت. این لباس‌های شبانه در ترکیب با طرح پلنگی در اکسسوارها به شدت به چشم می آمد. از گزینه‌های دیگر برای لباس شب، شلوار بلند و پیراهن مات تام فورد برای گوچی و استایل های دونا کاران بود که ارجاعی دیگر به فشن دهه 70 محسوب می‌شود. (تام فورد و دونا کاران از طراحان آمریکایی دهه 90 می باشند که می توانید در قسمت هشتم سریال فشن دهه 90 میلادی درباره ان ها بیشتر بخوانید.)

در هر دهه ای و در هر مدیوم هنری، تاثیرپذیری از گذشتگان به چشم می‌خورد. اما دهه 90 اوج این الهام ها و تاثیرات و حتی تقلیدها بود. اما طراحان علاوه بر این تاثیرپذیری ها، چیزی از خود اضافه کردند که این دهه را به نقطه اوج فشن رساند: افراط.