با گسترش دنیای مد، توجه و کشش به سوی مدل شدن بیشتر از گذشته شده است، به طوری که مشاغل دنیای مد روز به روز افزایش یافت. یکی از مشاغل دنیای مد طراحی لباس برای مدل هاست.در چند دهه اخیر در دنیا، قدر و اعتبار مدل (یا مدل)ها به‌شدت بالا رفته است و این حرفه دیگر به جایگاهی رسیده‌است که بسیاری از تبلیغات مهم دنیا را به اعتبار مدل هایی که در آن ها حضور دارند می‌سنجند.
مدل کیست و باید چه شرایطی را دارا باشد؟
مدل شدن اکنون به شدت با شهرت و پول در اعتبار است و مدل مشهور با درآمدهای میلیون دلاری در سال، در آگهی‌ها و کت واک‌ها حضور دارند. در واقع میتوان اینگونه گفت که درامد مدلینگ به میزان شهرت مدل ها بستگی دارد و این تصور که هر فردی با ورود به دنیای مدلینگ می‌تواند به درامد میلیونی برسد کاملا اشتباه است. در سال‌های اخیر حرفه مدل شدن در ایران نیز مورد توجه ویژه‌ای قرار گرفته است و علاقه‌مندان بسیاری خواهان ورود به دنیای حرفه‌ای مدلینگ هستند. این درحالیست که هنوز تعریف جامع و علمی معتبری درباره مدلینگ وجود ندارد.
مدل کیست؟
مدل کسی نیست که صرفا خوشاندام و خوشچهره باشد بلکه باید شرایط مدل شدن و استاندارهای خاصی را در زمینههای مختلف دارا باشد. مدل، صرف نظر از مرد و زن بودن کسی است که مدل های هنری، فشن یا آگهی های تبلیغاتی را با حالت و ژستی خاص نمایش می دهد. مدلینگ از سایر انواع اجرا و نمایش عمومی از قبیل بازیگری، رقص و پانتومیم متمایز است، اگرچه مرز بین آن ها کاملا مشخص نیست. معمولا ظاهر شدن در فیلم یا نمایش- صرف نظر از ذات و طبیعت نقش، به عنوان مدلینگ محسوب نمی شود. البته از آن جایی که مدل ها عموما در عکس ها و نمایش های خود باید احساس و هیجان خود را نشان بدهند، بسیاری از آن ها خود را بازیگر می دانند. مدل شدن انواع متفاوتی دارد که شامل مدل های فریبندگی، فشن، توانایی فیزیکی، لباس شنا، هنرهای زیبا و ...است. باید بدانید که نیازی نیست که تمام مدل ها زیبا باشند.
مطالعه کنید: تاثیر مدل ها بر نسل جوان
مدل های فشن
مدل های فشن اکثرا برای نمایش مدل های لباس استفاده می شوند.
مدلینگ فشن به طور کلی به دو دسته تقسیم می شود: راهرویی و تبلیغاتی؛ که این دو دسته شامل زیر مجموعه هایی هستند:
- مدلینگ راهروهای فشن
- مدلینگ کاتالوگ فشن
- آگهی های تبلیغاتی
- مدلینگ نقاشی فشن
- مدلینگ سالن نمایشگاهی فشن
- مدلینگ لباس زیر فشن
- مدلینگ لباس شنای فشن
- مدلینگ توانایی فیزیکی فشن
- مدلینگ سایزهای ریزه اندام
- مدلینگ سایزهای بزرگ
گفته می شود که نخستین مدل فشن یک دختر فروشنده پاریسی به نام ماری ورنت ورث(Marie Vernet Worth) بود. او در سال 1853 به عنوان نخستین مدل حرفه ای فعالیت خود را آغاز کرد تا به همسرش، چارلز فردریک ورث، طراح بزرگ فشن کمک کند.
خصوصیات فیزیکی یک مدل
هر کشوری استانداردهای مدلینگ خاص خود را در سایز مدل ها دارد، اما به عنوان یک استاندارد کلی و جهانی می توان نظریه انجمن نمایندگی های فشن(AMA) را عنوان کرد. طبق نظر این انجمن، مدل های زن باید استاندارد حدود (86,61و 86 سانتی متر به ترتیب قد بالاتنه، دور کمر و دور ران) را دارا باشند؛ و قد آنها حداقل 173 سانتی متر باشد. معمولا قد مورد نیاز برای نمایش های فشن بیشتر از این اندازه است. در آخرین نمایش های راهرویی فشن اروپا، میانگین قد مدل ها 179 سانتی متر، میانگین وزن آنها 50 کیلوگرم، بالاتنه بین 85 تا 90 سانتی متر، دور کمر زیر 62 سانتی متر و دور ران زیر 90 سانتی متر بود. ابعاد میانگین برای مدل های مرد، 180 تا 188 سانتی متر قد و وزنی بین 64 تا 75 کیلوگرم و دور سینه بین 38 تا 42 می باشد. اخیرا مدل های فشن خیلی لاغر مورد انتقاد قرار گرفته اند و بسیاری از آنها دچار بیماری کم اشتهایی شده اند. برگزار کنندگان نمایش فشن مادرید در سپتامبر 2006 مدل های بسیار لاغر را از شرکت در نمایش های فشن محروم کردند. در دو سال اخیر چندین مدل نیز در اثر بیماری کم اشتهایی فوت کرده اند.
سوپر مدل ها
سوپر مدل ها، مدل های برتر فشن هستند که مبالغ هنگفتی را در قبال نمایش خود دریافت می کنند. این افراد مشهور که معمولا زن هستند، به عنوان دختران جلد مجلات نیز شناخته می شوند و بر روی جلد مهمترین و معروفترین مجلات فشن دنیا ظاهر می شوند. نخستین مدلی که به عنوان سوپر مدل مطرح شد، لیزا فانسگرایوز(Lisa Fonssagrives) بود. نمایش تصویر او بر روی جلد 200 مجله ووگ و شناخت نام او به وسیله این مجله، موجب اهمیت ووگ در شکل دهی سوپرمدل های بعدی شد. تصویر او برروی جلد تمامی مجله های فشن دهه 1939 و 40 و 50 دیده می شد.
مدل های فریبندگی
در عکاسی از مدل های فریبندگی و جذابیت، بیشتر به خود مدل ها توجه می شود تا فشن و محصولات. معمولا جذابیت و اندام مدل مورد توجه قرار می گیرد، در حالی که در عکاسی فشن بیشتر به لباس ها توجه می شود.
مدل های فیزیک بدنی
این مدل ها بیشتر بر روی نشان دادن یک فیزیک بدنی سالم و ورزشکاری تمرکز می کنند و معمولا از مدل های مرد استفاده می کنند. این مدلها به ورزشکاران بادی بیلدینگ شباهت دارند، اما کمتر به اندازه ماهیچه ها تکیه می کنند. وزن آنها تقریبا اندازه مدل های فشن است، اما آنها به علت افزایش حجم ماهیچه نسبت به حجم چربی بدن، درصد چربی کمتری دارند و معمولا عضلانی هستند.
مدل های لباس شنا
این مدل ها به مدل های فیزیکی شباهت دارند که بیشتر به هیکل متناسب و اندام زنانه آنها تاکید می شود. این مدل ها اغلب خوش اندام و خوش هیکل هستند.
مدل های هنرهای زیبا
نقاشان، عکاسان، مجسمه سازان و سایر هنرمندان از مدل ها برای انجام هنرنمایی خود استفاده می کنند.
مدل های اعضای بدن
بعضی از نمایندگی های مدلینگ، بخش هایی دارند که مدل های مرد و زن، اندام جذاب خاصی از بدنشان را نمایش می دهند. مثلا مدل های دست، ممکن است برای نشان دادن محصولات آرایشی و مراقبتی ناخن استفاده شوند. مدل های پا برای نمایش جوراب و ساق جورابی ها، و مدل های مچ برای نشان دادن ساعت و دستبند. مدل های زن و مردی که ریزه اندام هستند و زیر 170 قد دارند، در این قسمت موفق خواهند بود.
